Op de doordeweekse woensdag werd het tweede mannenteam Kamphuis verwacht bij onze naaste buren in Epe. Nadat we ons tegoed hadden gedaan aan de koffie van de vriendelijke uitbater van de kantine – die me nog toefluisterde dat de koffie verrijkt was met een lepeltje Buisman (wie kent dat nog?) – togen we naar de kleedkamer. Daar aangekomen bleek die geheel voor ons gereserveerd te zijn, want andere spelers hebben wij niet gezien. In een prachtige ensemble van witte en blauwe tegels deden wij onze mentale voorbereiding, die bestaat uit het elkaar afzeiken voor de wedstrijd.
Aldus gemotiveerd begonnen we aan de wedstrijd. Aangezien Gerard nog steeds geblesseerd is, hadden we ditmaal Thomas Koopman op het wedstrijdformulier ingevuld. De eerste dubbel van Thomas en Hans ging helaas nipt verloren met 16-21 en 21-23. We gaven de blauwe plastic shuttles daarvan de schuld, want aan ons kan het niet hebben gelegen! Gelukkig viel de stand in de tweede dubbel wel onze kant op, want Mark en Willem wonnen met 21-18 en 22-20.
De singlepartijen dan maar. Dat viel niet tegen, want alle partijen werden door ons gewonnen! Mark won zijn partij heel netjes met 21-14 en 21-17. Aangemoedigd door vriendin Kim maakte Thomas het iets spannender door met tweemaal 21-19 te winnen. Hans had het niet heel moeilijk gezien de setstanden van 21-9 en 21-14.
Maar dan Willem! Geheel volgestouwd met de anabole steroïden die we hem via zijn koffie hadden toegediend, ging hij als een jonge god over het veld. Van voren niet wetend of de achterkant wel volgde… overal was Willem op zijn hoede en in staat om de aanvallen van de tegenpartij te pareren. Al duikend over het veld kon Willem het genoegen smaken van zijn eerste singlewinst met de setstanden 21-19 en 21-16. De melding naar het thuisfront in de Kamphal werd spontaan met een feestje gevierd! Zelfs Sinterklaas sprak zijn waardering uit.
De winst was met een 5-1 stand dus verzekerd. Door de juichstemming van de winst was de concentratie blijkbaar zoekgeraakt, want de twee laatste dubbels gingen verloren, waardoor de eindstand 5-3 werd. Met een wedstrijd achterstand hebben we toch goede zaken gedaan door 2 punten in te lopen op de naaste concurrent.