De dag die je wist dat zou komen, was dan uiteindelijk aangebroken op 12 januari 2019. Het tweede herenteam Kamphuis moest tegen de koploper de IJssel uit Rheden, die ruim leidt in de poule. We hadden ons vooraf al moed ingedronken met het bruine vocht uit Brazilië, hopende op bovennatuurlijke krachten. Verder werd de opstelling ook nog eens door elkaar gehusseld om toch nog wat puntjes te kunnen sprokkelen. Thuis had ik nog wat poppetjes met voodoo-naaldjes bewerkt, maar ook deze stekelige inspanningen mochten niet baten.
De eerste mannendubbel van Mark en Willem ging kansloos verloren met 11 en 7 punten. Meer kan ik er niet over zeggen, want ik stond zelf in de tweede dubbel met invaller Adri te proberen de shuttle aan de andere zijde van het net op de grond te rammen. We haalden iets betere cijfers (14 en 12 punten), maar uiteindelijk toch ook kansloos.
We offerden daarna Willem aan de goden door hem als eerste heer te plaatsen. We zagen enig licht in Willems door trots vertroebelde ogen, dat we hem de eer gunden. Ook meende ik iets aan een herinnering aan zijn gouden tijden uit een ver verleden te zien gloren. Helaas toonde de tegenstander geen respect voor Willems glorieuze loopbaan. Na 6 en 9 punten moesten we Willem geestelijk ondersteunen. De belofte van de derde ronde deed wonderen.
Ikzelf mocht als tweede man proberen mijn ongeslagen status in de single te handhaven. Dat het lastig zou zijn, was me wel duidelijk, want er stond een loopwonder tegenover me. Na een groot deel van de eerste set achter te hebben gestaan, kon ik dat aan het eind mooi omkeren en zo de set met 21-18 binnenhalen. In de tweede set kwam ik in het begin te ver achter en dat brak me aan het eind op (16-21). De derde set ging mooi gelijk op, tot ik aan het eind iets te veel foutjes maakte. Het werd 17-21. Weg ongeslagen status, maar het had de tegenstander in ieder geval heel veel zuurstof gekost en hij had er 3 rackets voor nodig om tot dit resultaat te komen!
Mark startte als derde man. Het begin van de set ging nog redelijk gelijk op, maar al snel daarna kwam de klad erin. De tegenstander spreidde goed en Mark moest blijven lopen. Dat bleek uiteindelijk iets te veel van het goede en de set ging verloren met 14 punten. Dat beeld strekte zich uit over de tweede set die met 5 punten werd afgesloten.
Invaller Adri maakte er een spannende strijd van door de eerste set met 14 punten te verliezen. Maar gaandeweg kwam hij beter in zijn spel en maakte minder foutjes. Zo werd de tweede set gewonnen met 21-17. De derde set was flink spannend. Zouden we dan toch een puntje pakken? Adri leidde de derde set nog met 19-17, maar via 20-20 werd het uiteindelijk toch nog 20-22 voor de tegenstander.
De derde dubbel van Mark en Hans ging daarna nog verloren met 12 en 15 punten. Adri en Willem streden nog voor het laatst mogelijke punt door de tweede set met 21-19 te winnen, maar de derde set ging daarna toch nog verloren met 17 punten.
In de kantine werd deze 0-8 afstraffing maar even weg gedronken. Helaas konden we niet snel genoeg drinken om daarna mee te doen met de kinderdisco die op het programma stond. Thuisgekomen heb ik de voodoo-spulletjes maar in de container gegooid.